غروب جمعه

غروب جمعه رو همه میشناسن دیگه...

اصلا خیلیا کل هفته منتظر می مونن تا جمعه بشه و به غروبش برسن...

حس می کنم خیلی از شاعرا بهترین شعراشون رو تو غروب جمعه گفتن...

اصلا غروب جمعه ی حالیه...

ترکیب نامتقارن حس ها با هم دیگه...

دلتنگی توش هست،دلواپسی هست،غم هست شادی هست امید هست...

این غروب جمعه حکایت ها داره ظاهرا..الکی نیست که آدما ی جوری میشن !

نمیدونم من از اونام که منتظر غروب جمعه ان یا از اونام که می ترسن از غروب جمعه یا امید دارن یا دلتنگ میشن یا خیلی یا ی دیگه...

تنها چیزی گه می دونم اینه که غروب جمعه رو با تمام حس هاش دوست دارم.

خصوصا اگه بتونم ی جا تنها باشم ی جای دنج و خلوت ...بعد قدم بزنم و غرق در افکارم بشم!