رهایی

خسته از دریای طوفانی

خسته از دنیای فانی

نیست مرا جانی و جهانی

نیست دگر دینی و ایمانی

خسته  ام از لذت گناه آنی

افتاده ام در چاه نادانی

نه مرا دردیست و نه درمانی

من خود سفر کردم

از خانه دلخواه به ویرانی

وقت است که باز آیم

از دره ویرانی،به قله شاد مانی

یا رب کمکی فرما

تا رهایی از ویرانی

***این شعر نیست دلنوشته است.