یادش بخیر

امروز یهویی یاد این شعر افتادم:

@زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست.
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد@

 یادش ب خیر پارسال این موقع(ماه رمضون) کلی رفیق داشتم تو خوابگاه که الان هر کدوم ی گوشه دنیا دارن نفس میکشن!

پ.ن: دلم واسه اون روزای خوب تنگ شده!

پ.ن1:اون روزا ی رفیق داشتم ک ی دیوونه بود...خیلی دوسش داشتم.الانم اگه خودمو زدم به دیونه بازی! به خاطره یاد اونه.

پ.ن2: این دیوونه با اون دیوونه خیلی فرق داره!!