خانه دوست 2

این شعرو خیلی دوست دارم.همیشه دوستش داشتم.اولین بار سال دوم دبیرستان خوندمش و ی سالم ی نمایشنامه درموردش اجرا کردیم با دوستان

خاطرات خوشی ازش دارم،شعرشم ک عالیه و حس خوب میده به آدم

کلا شعر ب روح آدم سبکی میده که خیلی خوبه و دوست داشتنی.

ممنون از سهراب سپهری

راستی دوست من الان خانه ات کجاست؟امیدوارم هرجا هستی سالم و سلامت باشی.

خانه دوست کجاست؟

در فلق بود که پرسید سوار

 آسمان مکثی کرد

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت

به تاریکی شن ها بخشید و به انگشت

نشان داد سپیداری و گفت

نرسیده به درخت

کوچه باغی است که از خواب خدا

 سبزتر است

و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است

میروی تا ته آن کوچه

که از پشت بلوغ سر به در می آرد

 پس به سمت گل تنهایی می پیچی

دو قدم مانده به گل      

پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی

و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد

 در صمیمیت سیال فضا، خش‌خشی می‌شنوی:

کودکی می بینی

رفته از کاج بلندی بالا

جوجه بردارد از لانه نور

 و از او می پرسی

خانه دوست کجاست